Nowa książka dla dzieci

[gość]

W kwestii reklamy zgadzam się z opinią p. Wydry, już chyba sama tematyka wierszyków jest wystarczającą reklamą Waszej branży. Teksty świetne, gratulacje dla p. Jana Motyli ;) Wydaje mi się, że najcenniejsze uwagi mogą podpowiedzieć główni odbiorcy czyli dzieci, więc zacznijmy czytać nowe wierszyki naszym Pociechom!

[Czarny Ptak]

Książka jest napisana tendencyjnie, oczernia mnie jako ptaka, ale czekam na dalsza część, może mnie ten Motyla wybieli na końcu hahaha

[PAN KARP]

Przedstawiam do oceny kolejny rozdział:

V Zaczarowane Dzieci


Dzieci szybko się schylają,
W dłonie wodę nabierają
Wypuszczają karpie młode,
Hops, do stawu, prosto w wodę.

A karpiki chlapu, chlapu,
Wolno, nie na łapu capu,
Odpływają tak radośnie,
Że aż wszystkim serce rośnie.

Odetchnęły ryby, ptaki,
Uśmiechnęły się dzieciaki,
Przyszedł czas do domu wracać,
Teraz czeka szkolna praca.

Żeby piątki mieć w dzienniku,
Nie wystarczy, by w piórniku
Była gumka i pisaki,
I porządek jaki taki.

Trzeba liczyć i rachować
Umieć jabłko namalować,
Poznać trzeba pory roku,
Całą wiedzę, krok, po kroku.

…Ale, ale, nagle w stawie
Jakby jaśniej, jasno prawie,
Dzieci znów się odwróciły,
Patrzą, a tam widok miły:

Płynie do nich karp wspaniały,
Ani wielki, ani mały
Ale za to cały w złocie,
Łuska, w łuskę, złota krocie.

- Moje dzieci, tak im rzecze,
- Różne cuda są na świecie,
Ale chyba najciekawiej,
Jest pod wodą, w naszym stawie,

Dziś okazja jest jedyna
Być pod wodą i oczyma
Widzieć wszystkie wodne cuda,
Tylko szybko, to się uda!

Kto na czary ma ochotę
Niechaj dotknie łuski złotej,
Niech usiądzie na mym grzbiecie,
Wtedy w podróż popłyniecie.

Dzieci trochę się wahały:
Jak to, w stawie pływać miały?
I oddychać sobie w wodzie,
Wbrew logice i przyrodzie?

Lecz ciekawość zwyciężyła,
Większość dzieci wszak marzyła
O zaklęciach i o czarach,
Więc dotknęły łuski zaraz.

Wtedy woda się wzburzyła,
korytarzyk otworzyła,
Dzieciom skrzela zaś wyrosły,
Jak kijankom koło wiosny.

[Wydra]

Kolejne bajeczne teksty, bardzo obrazowe i ciekawe.
Autor testów ma niesamowite wyczucie tematu…. dosyć pochwał .
Czekam co się dalej wydarzy z zaczarowanymi dzieciakami.
Pozdrawiam.
Wydra.

[Gość]

Bardzo mądre i uczące słowa. Myślę że znakomicie będą trafiały do dzieciaków.

[PAN KARP]

Cz. VI Świat maluchów wodnych


Teraz dzieci, nie do wiary,
Co za dziwy, co za czary,
Ledwie tknęły karpia łuski,
Pstryk – są małe tak jak kluski

Za to wkoło nagle – trach!
Wszystko wielkie, że aż strach
-Dawniej raczki, teraz raki,
A szczupaczki, dziś szczupaki…

Nawet drobiazg planktonowy
Dziś ma rozmiar całkiem nowy,

Widać wszystko jak na dłoni,
Rozwielitka glona goni,
A ameby nibynóżki
Pokonują wodne dróżki.

Pierwotniaczek pantofelek
Giętki niczym słodki żelek
Wlot bakterię na śniadanie,
Chwycił by mieć smaczne danie.

Nagle z dna, z ciemnego błota
Pełznie coś na kształt robota.
To nie bajka, to nie fraszka,
To drapieżna młoda ważka.

Teraz karp się zatrzymuje,
Płetwą dzieciom coś wskazuje
- Tam robaczek wraz z kolegą
Grają sobie w chowanego.

Są to małe dwa chruściki,
Których domki to patyki,
Ziarna piasku i muszelki,
Czasem pęczek mchu niewielki.

Domki mają wciąż przy sobie
I nie tylko ku ozdobie,
Lecz gdy wkoło niebezpiecznie,
Chronią w domkach się skutecznie.

I tak właśnie dzięki czarom
Dzieci mierzą inna miarą.
Widzą nawet pantofelka, ‘
Choć kruszynka to niewielka.

[Gość]

Czy można już czytać dzieciom na dobranoc napisane ,,Pana Karpia'' wiersze?

[PAN KARP]

Czytać nawet trzeba, nie tylko można - No i przede wszystkim proszę o przekazywanie dziecięcych wrażeń. Jest jeszcze czas modernizować wersję robocza w pewnych drobiazgach. A tak apropos wydania książki, to mamy juz 4 szkice do poszczególnych wierszy - zamieścimy je wkrótce w aktualnościach na www.pankarp.pl

[Wydra]

Świetne teksty, bawią i uczą.
Czy to już wszystko czy możemy się spodziewać kolejnej części?
Serdeczne Podziękowania i Gratulacje dla Autora wierszy.
Pozdrawiam.
Wydra.

[PAN KARP]

Dziękuję za komplementy, a przypominam, że krytyczne uwagi przyjmuję równie chetnie. Tekstów w tej chwili napisałem 17, z czego zamieściliśmy tu na forum 6, ale codziennie będą pojawiały się nastepne. Do zakończenia tekstów do całej ksiazki została mi do napisania jedna część. A więc po kolei - część VII
Cz. VII Rozmowa z duchami...


1.Nim się dzieci obejrzały
Już im dzionek minął cały.
Teraz płyną w ciemnej toni,
Światło tam ich nie dogoni.

2.Choć trzymają się kurczowo,
Grzbietu karpia odruchowo,
To nadzieja w nich nie gaśnie,
Bo się robi coraz jaśniej.

3.Coś tam przy dnie zaiskrzyło,
Coś, co w małżu się mieściło.
Małż niezwykły, małż niewielki
- Rosną cenne w nim perełki.

4. W kulce z perły światło bije
-coś się rusza, coś tam żyje?
Nagle głos się wydobywa:
Witaj karpiu, tu podpływaj.

5. Słyszysz Pana Karpia ducha,
Który waszych próśb wysłucha.
Śmiało, bliżej, moi mili,
Jestem dla Was, od tej chwili.

6.Usłyszałem dziś nad ranem
O kłopotach z kormoranem
I o jego apetycie,
Którym wszyscy się martwicie.

7.Dzieci cicho przytaknęły:
- Ryby prawie wyginęły,
Gdy przyleciał Czarny Ptak.
Żyć się nie da, no bo jak?

8. Na to odrzekł duch karpiowy:
Czas z tym skończyć, nie ma mowy,
By rozbójnik nasze stawy
Niszczył sobie dla zabawy.

9. Trzeba więc powstrzymać ptaka,
Moja rada jest więc taka
- Dam wam perłę z wielką mocą,
Która działa ciemną nocą.

10.Ktoś podejdzie bardzo cicho
Rzuci perłę w ptasie licho,
Jeśli perła w ptaka trafi
Ten już latać nie potrafi.

11. Jeszcze jedno wiedzcie dzieci
Taka perła gdy poleci,
Wraca do was aż dwa razy,
Spełnia w sumie 2 rozkazy!

[Gość]

,,Rzuci perłę w ptasie licho,
Jeśli perła w ptaka trafi
Ten już latać nie potrafi,,
To tylko przenośnia, ale moim zdaniem nie powinno się uczyć dzieci rzucania w ptaki nawet jeśli to kormoran.

[PAN KARP]

Dziękuję Gościowi, przekonałes mnie do korekty. Poddaję do recenzji kolejną część:

Cz. VIII W podwodnym lesie


1.Wtem ciemności odpłynęły,
Czary nagle gdzieś zniknęły,
Dzieciom w dłoni zaś została
Perła srebrna, perła mała.

Karp w tym czasie aż z głębiny,
Wpłynął płytko wprost w rośliny:
W rdesty, sity, tataraki,
Gdzie zimują czasem raki.

Tu podwodny świat się zmienił
-wkoło pełno jest korzeni,
Karp dzieciaki dalej niesie
Na swym grzbiecie, jakby w lesie.

Blisko brzegu tuż przy trzcinie
Patrzą dzieci, a wiklinie
Rosną pędy jak pręciki
- Z nich najlepsze są koszyki.

Niedaleko w wodnej trawie
Nibyjeże rosną w stawie.
To jest niezła łamigłówka
- Zgadnij, czy to jeżogłówka?

Nieco głębiej, obok pałki
Rosną bardzo dziwne strzałki,
Trzy rodzaje liści mają:
Sterczą, toną i pływają.

A gdzie woda jest głęboka
Czasem kryje się osoka.
Uważajcie jednak na nią,
Bo ma kolce, które ranią!

Za to szczupak wśród osoki,
Z wielką paszczą, bystrooki,
Tu urządza polowania,
Jedząc ryby na śniadania.

Tak więc z karpiem złotołuskim
Dzieci małe tak jak kluski,
Zobaczyły świat podwodny,
Do ludzkiego niepodobny.

[Gość]

Ok

[PAN KARP]

Co znaczy o'k?:-)

[Gość]

,,Co znaczy o'k?:-)''
W porządku.